Wat gaat de tijd toch snel!

Ik wist niet dat tijd kon vliegen, maar het is echt waar. Wat vliegt de tijd toch voorbij hier. Ik ben al weer over de helft van mijn ver-weg-van-Nederland-trip. We hebben na deze week nog drie weken stage, hebben dan een maand vakantie en na de vakantie nog drie weken stage. De maand waarin ik vakantie heb komen mijn ouders me twee weken bezoeken en kijken waar ik al die tijd al zit. De week daarvoor ga ik richting Kandy allerlei leuke dingen bezoeken samen met Hanneke en Chantal, de twee andere meiden die in Kandy stage lopen. Daarna heb ik nog een paar dagen waarop ik lekker op het strand ga liggen en ga genieten van Sri Lanka. Paul gaat in die maand samen met zijn vriendin, die afgelopen week heeft besloten om hier heen te komen, reizen. Erg leuk allemaal, ik heb er al erg veel zin in!

In mijn vorige verslag vertelde ik over de finale wedstrijden van cricket. Cricket is dé sport hier in Sri Lanka. De jongens spelen dat ook elke dag na de schooldag. Maandag moest ik er ook weer aan geloven en heb ik ook mee gespeeld, helaas verloren. Erg leuk om te zien hoe gefascineerd de jongens zijn door cricket. Zo gefascineerd als de jongens zelf bezig zijn, zo gefascineerd waren ze ook toen ze donderdag bij de laatste van de drie finales voor de televisie zaten. Nadat ik verteld heb dat Australië de eerste wedstrijd had gewonnen, hebben de Srilankanen hadden de tweede wedstrijd gewonnen. Het kwam dus op de derde finalewedstrijd aan. Het was ontzettend spannend. Het deed me denken aan de spanning die in Nederland heerst wanneer het Nederlands elftal moet voetballen. Maar helaas, ze hebben verloren.

Een keer in de maand is het in Sri Lanka Poya Day, volle maan. De meeste Srilankanen zijn dan vrij, maar aangezien iedereen bij Hellabeem de vakantie opspaart voor één grote vakantie in april, hebben we lekker een dagje gewerkt. Na het werk ben ik, dit keer samen met Peter en de jongens weer, naar de plaatselijke tempel geweest. Het was ontzettend leuk, heel anders dan de keer daarvoor. Dit keer was ik degene die rond mocht gaan met de bloemen, die iedereen vereerd. Ik mocht kaarsjes aansteken, er was een jonge monnik die met ons ging bidden, er was een grote monnik die de jongens erg leek te waarderen. Goed om te zien!

Donderdag is de moeder van Paul aangekomen in Sri Lanka. Ze komt hier drie weken en is nu bezig met het schilderen van de muren waar de mozaïeken gemaakt zijn. Nu wordt het helemaal prachtig!

Zaterdag zijn Helene, Jan, Peter, Paul, de moeder van Paul en ik weer naar het huis geweest van één van de jongens. We waren wezen kijken bij de fundering legging van het huis een tijdje terug. Het huis is nu klaar, dus we waren erg nieuwsgierig. We hebben een kijkje genomen en het is erg mooi geworden. Wat me wel weer stil deed staan bij de armoede waar veel van onze jongens in leven wanneer ze niet bij Hellabeem zijn, is dat ik zag dat hij op een matje op de grond moest slapen, zonder deken of iets. En wij als Nederlanders zitten dan te smullen van de Srilankaanse hapjes die we voorgeschoteld krijgen. Het is erg bijzonder als blanke mensen je huis bezoeken. Daarna zijn we uit eten geweest met zijn allen. Het was Peter zijn laatste weekend, dus een soort afscheids diner. Peter gaat twee weken vakantie vieren met zijn vrouw, dus hij heeft beloofd om volgende week nog terug te komen voor een laatste borrel bij Jan en Helene. Peter kwam een halve week later dan dat Paul en ik aankwamen, dus het is erg gek dat hij nu niet meer op zijn oefen doedelzak staat te spelen op de veranda als ik ’s ochtends mijn deur open doe!
Na het eten zijn we nog langs een project gegaan dat een Nederlander heeft opgezet in Sri Lanka. Hij is bezig met een speelparadijs te maken voor kinderen. Het zag er erg leuk uit allemaal, binnenkort wordt het geopend.
Zaterdagmiddag heeft één van de guards ons meegenomen naar de jungle die achter Hellabeem ligt. We hadden een ontzettend mooi uitzicht, we hebben hele mooie pauwenveren gevonden en het aller leukste: we kwamen een primitief huisje tegen die gemaakt is van klei, hout en gevochten palmbladeren. Erg bijzonder!

Afgelopen zondag ben ik met Paul en zijn moeder naar Welligama gegaan. We hebben ons heerlijke juice barretje weer opgezocht, lekker aan het strand gelegen, lekker genoten van het weekend. Ik heb nog een sarong gekocht (dat is eigenlijk voor de mannen, maar ik draag het omdat het goed beschermd tegen de muggen!) en een Singalese karaoke cd voor de jongens die ik ze morgen ga geven. Zondagavond hebben we weer een heerlijke muziekavond gehad, als afscheid van Peter.

Met de beesten gaat het erg goed. Af en toe schiet er een voorbij. We hebben nu ook gezelschap van een broedende pauw vlak naast onze kamers. Jammer dat die erg veel lawaai kan maken vroeg in de ochtend, maar gelukkig gaat het de laatste dagen goed. Ook is een duif van plan een nestje te maken precies voor mijn deur, maar daar denk ik toch wel anders over. Ik ben benieuwd wie de strijd gaat winnen!

Aankomend weekend ga ik met Paul en zijn moeder naar Colombo. Heerlijk de toerist uithangen en veel bekijken. De maandag gaan Paul en ik ons visum verlengen. Het beloofd dus een goed weekend te worden, ik heb er erg veel zin in.

Bedankt voor alle leuke reacties die nog steeds binnen blijven stromen. Fijn dat jullie nog niet zijn afgehaakt en aan het meegenieten zijn in mijn geweldige avontuur!

Groetjes uit het normaal zo zonnige Sri Lanka (op dit moment komt het met bakken uit de lucht, en ik had niet verwacht dat ik dit zou zeggen, maar het is heeeerlijk!