Ogen open en armen wijd

Weer een week voorbij! Een week van mozaïeken, van muziek, van nadenken, van behandelingen voor de jongens, van een reading en een massage toe! Ja, de tijd vliegt. Ik heb deze week stil gestaan bij hoe snel met allemaal gaat, hoe ontzettend ik hier aan het genieten ben en hoe normaal veel dingen al zijn geworden die tegelijkertijd nog steeds helemaal niet normaal zijn. Genoeg om over te vertellen dus.

Onze kunstenaar Bob heeft zijn sporen na gelaten! Wat hebben de jongens toch ontzettend mooie dingen gemaakt! Het is leuk om te zien hoe gefascineerd de jongens bezig zijn met hun werk. Veel jongens kwamen zelf met ideeën over wat ze wilden maken, en de resultaten zijn geweldig. Zelfs de jongens die moeite hebben om een bal te vangen hebben ontzettend mooi werk gemaakt. Alsof ze kunnen toveren hier! Ook de olifant is er gekomen hoor! Ik ben begonnen om het samen met één van de jongens te maken. We kregen al snel veel hulp, het is geweldig geworden.

De zaterdagavond en maandagavond hebben we onze borrel gehad bij Jan en Helene. Het was ontzettend gezellig. Bob kan niet alleen mozaïeken, hij kan ook ontzettend goed gitaar spelen en zingen. Dus de gitaren werden uit de kast getrommeld, de mondharmonica erbij, de oefendoedelzak van Peter, een zangeres die geweldig kan improviseren, kortom twee geslaagde avonden. De maandag was zelfs zo gezellig dat we ’s avonds om half 10 gingen avondeten.

We zijn dinsdagavond nog even doorgegaan in de muzieksferen. Omdat het de laatste avond was voor Bob, hadden Peter, Paul, Bob en ik besloten om muziek te gaan maken voor de jongens na het avondeten. De jongens maken zelf altijd muziek na het eten door te trommelen op een zelfgemaakte trommel, ze slaan met handen en vuisten op de tafels en ze zingen er bij. Omdat de jongens vaak zo snel eten en wij ze voor wilden zijn, zijn we een kwartier eerder gaan eten. We hebben toen de trommels, de gitaar, de oefendoedelzak en de mondharmonica maar weer tevoorschijn gepakt. We zijn toen begonnen met muziek maken, terwijl de jongens aan het eten waren. Toen de jongens klaar waren, zijn ze bij ons komen zitten en deden ze mee. De een had een gitaar, de ander sloeg met de knokkels op de tafel en zo ontstond er een geweldige muziekavond! Door een aantal jongens werden de dansmoves en de kunstjes uit de kast getrokken, ge-wel-dig!

De woensdagavond heb ik een reading gehad van Peter. Peter is een vrijwilliger hier en hij vertelde me een paar weken geleden dat hij weleens een reading gaf aan mensen. Hier was ik meteen al erg enthousiast over, dus ik had gevraagd of hij dit ook een keer bij mij wilde doen. Natuurlijk, dat wilde hij wel! Afgelopen woensdagavond was dat dan zo ver. Ik vond het best spannend, wat zou er naar voren komen? Peter leest op de grens van het bewuste en het onderbewuste van mensen. Die dag had ik het nogal druk in mijn hoofd. Na de reading leek het alsof mijn hoofd leeg was en er veel dingen op zijn plek waren gevallen. Het was een geweldige ervaring!

Donderdagmiddag kreeg ik een massage. Jan en Helene krijgen dit elke donderdag. Toen Peter en ik op de borrel waren bij Jan en Helene vertelden we dat ons dit ook wel wat leek. Peter is twee weken terug geweest, en afgelopen week was het mijn beurt. Heerlijk! Lekker ontspannen en je verstand op nul. Genieten dus.

Ook de behandelingen van de jongens staan natuurlijk niet stil. Deze week heb ik een van de jongens met spierdystrofie op een fysiobal laten zitten. In eerste instantie wilde hij dit niet. Hij was bang dat het hem niet zou lukken. Toen het hem wel gelukt was, wilde hij er niet meer af en vroeg zelfs of hij de fysiobal mee mocht nemen naar de computerles. In eerste instantie is het vaak angst dat hij iets niet kan dat hem tegenhoudt. Wanneer hij merkt dat hij het wel kan, is hij bijna niet meer te stoppen.
De jongen die de prothese heeft gekregen heb ik deze week ook behandeld. Hij heeft me laten zien wat hij allemaal kan, en het is echt ongelofelijk. Hij heeft een bewegende knie, waardoor hij goed kan lopen. Hij kan er zelfs mee fietsen op een driewieler!

Cricket is één van de belangrijkste dingen in Sri Lanka! Afgelopen vrijdag heeft het Srilankaanse team de halve finale gewonnen van een toernooi. Op dat moment lag ik net heerlijk in het zwembad te dobberen, en de jongens gilden het uit van geluk! Afgelopen zondag was één van de drie finales. De eerste finale hebben ze helaas verloren. We zaten op dat moment net te eten bij een tentje. Het zat er vol met mensen en de cricketwedstrijd stond op. Met natuurlijk een fles Arack op tafel. Ze waren erg enthousiast, maar toen ze toch verloren hadden was het ook snel leeg in de tent. Vandaag wordt de tweede finale gespeeld, donderdag de derde. Ze moeten de tweede finale winnen! Dat wordt dus duimen..

Zondag heb ik mijn surfmoves maar weer eens uit de kast getoverd. Het was lang geleden, maar het was weer een heerlijk dagje strand. Wat zal ik het strand toch missen als ik thuis ben. Maar daar ga ik nog lang niet aan denken. Ik blijf genieten van alle leerzame en mooie momenten die me hier op mijn pad komen. Met mijn ogen open en mijn armen wijd geniet ik van dit geweldige avontuur!

Zonnige groetjes uit het steeds warmer wordende Sri Lanka!